شناسایی، تعیین روابط و سطح‌بندی عوامل مؤثر بر موفقیت یادگیری الکترونیکی در دانشگاه‌های پیام‌نور استان آذربایجان شرقی

پژوهش حاضر، با هدف شناسایی، تعیین روابط و سطح‌بندی عوامل مؤثر بر موفقیت یادگیری الکترونیکی در دانشگاه انجام شده است. روش پژوهش، از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده‌ها توصیفی- تحلیلی می‌باشد. جامعه آماری، شامل مدیران و استادان دانشگاه­های پیام‌نور استان آذربایجان شرقی در حوزه علوم‌تربیتی و مدیریت آموزشی می‌باشد. تعداد افراد جامعه آماری 45 نفر می باشد که به علت کم بودن تعداد، کل جامعه مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع ­آوری داده ­ها، از دو پرسش‎نامه محقق ساخته استفاده شده است. روایی محتوایی پرسش‎نامه‌ها با استفاده از نظریات متخصصان این زمینه بررسی و تأیید شد. برای بررسی پایایی پرسش‎نامه‌ها ضریب آلفای کرونباخ برای پرسش نامه اول 0/96 و ضریب همبستگی پیرسون با آزمون مجدد برای پرسش‎نامه دوم 0/93 برآورد شده است. برای تجزیه و تحلیل داده­ ها از آزمون t تک نمونه‌ای و برای تعیین روابط و سطح ­بندی عوامل مؤثر از مدل‌سازی ساختاری تفسیری (ISM) استفاده شده است. نتایج آزمون t برای 18 عامل شناسایی شده، بیانگر این است که همه عوامل بر موفقیت یادگیری الکترونیکی در دانشگاه تأثیرگذار و کلیدی می‌باشند و میانگین آنها بیش از حد متوسط می‌باشد. هم‌چنین، نتایج تحلیل ISM و قدرت نفوذ- میزان وابستگی بر روی عوامل مؤثر نشان می­دهد که عوامل در چهار سطح وابسته، مستقل، پیوندی، نفوذ دسته‌بندی می‌شوند و در خوشه‌های ارتباط و وابسته قرار دارند. عوامل فنی و پشتیبانی، مدیریتی و راهبردی و عوامل آموزشی و محتوا، نسبت به سایر عوامل از تأثیرگذاری بیشتری بر موفقیت یادگیری الکترونیکی در دانشگاه‌های پیام‌نور استان آذربایجان شرقی دارند.